Lichaamsgerichte traumatherapie
Trauma laat diepe sporen na in het lichaam, daarom vraagt heling ook om een benadering die het lichaam betrekt, die luistert naar wat zich daar vanbinnen heeft opgeslagen. Bij InVerbinding nemen we het lichaam
als ingang. We volgen haar signalen, haar wijsheid. Want in jouw lichaam ligt
de weg naar herstel besloten. Zij is de sleutel tot heling.
Continue your yourney
Ervaringsverhaal
Ze heeft zo’n groot verlangen, maar de uitreiking is al jong bevroren. Haar ouders waren er niet: niet emotioneel nabij, niet emotioneel betrokken. Ze was in de steek gelaten, koud en alleen. Geen warme troostende armen, geen ogen die haar echt zagen, behoeftes de kiem in gesmoord. Ze stond alleen, op eigen benen – veel te vroeg – en leerde voor zichzelf zorgen. Wat ze nodig had raakte ver weg.
Haar behoeftes, verlangens en haar gevoelens naar de kerkers van het onderbewustzijn verbannen.
In de sessie vertelt ze over haar omgeving: “Er is niemand voor mij”. Haar woorden klinken wanhopig. Ze snapt er niets van, is het er gewoon niet voor haar? We staan er bij stil en dan vraag ik aan haar of ze zich wel eens uitgesproken heeft. Dat heeft ze niet. Vanuit erkenning en compassievolle aanwezigheid onderzoeken we het uitreiken. Erkenning voor hoe het was geeft een diepe stilte. We duiken verder de diepte in, daar naar waar haar verlangen verborgen is. Waar de uitgedroogde dorst in haar sluimert. Vertraagd verstilt met echte aanwezigheid zijn we er bij. “Wat had je zo gemist?” vraag ik haar. Ze is stil, diep aanwezig in haar lijf. Haar keel gaat op slot, praten lukt niet meer. Grote schaamte welt op, alsof ze dit niet mag voelen, alsof dit er niet mag zijn. Maar we blijven. Met erkennende woorden en in een uitnodiging om te kijken naar het kleine meisje dat ze ooit was, komt er beweging terug. Ze spreekt voorzichtig woord voor woord haar verlangen uit. Ze had vastgehouden willen worden.
Na een tijdje hierbij aanwezig te zijn nodig ik haar uit om te vragen wat ze wil, aan mij. Ze blokkeert, haar stem op slot. Het is alsof ze zich innerlijk terug trekt. En dan met een brok in haar keel en bevende handen vraagt ze voorzichtig en ik reageer. Ik houd haar vast. Tranen stromen. Eerst vol ongeloof en daarna met een diepe opluchting laat ze de aanraking toe. In mijn armen die stevig vasthouden kan zij loslaten. Snikkend vertelt ze dat ze al zo lang erna verlangt zichzelf niet meer bij elkaar te hoeven houden. Eindelijk kan ze huilen, echt huilen. Tranen stromen uit het diepste van haar zijn. Zoals een kind vastgehouden door haar ouders kan zij haar tranen nu ook huilen. Gedragen in handen die horen, handen die werkelijk er zijn en bedding geven. Eindelijk kan ze loslaten, kan ze weer ademen. Er is weer ruimte voor haar. In de aanraking voel ik hoe haar lijf wil bewegen. “Toe maar” zeg ik tegen haar, “volg je lijf maar” en dat doet ze. Ze duwt en duwt en voelt meer en meer haar eigen kracht. Voelt dat ze bestaat. Ze vindt zichzelf terug uit de schaduw en komt in het licht, in het hier en nu. Uit onzichtbaarheid krijgt ze haar eigen zichtbare kleur. Ze gaat naar huis. Voldaan, zacht, aanwezig.
Wanneer wat was nog steeds is
Soms maken we iets mee wat te veel was, te snel, te overweldigend, te pijnlijk. Iets wat zo overspoelend was dat je het niet volledig kon verwerken en wat een diepe imprint nalaat. Het leeft voort in je lichaam. Niet als een herinnering uit het verleden, maar als iets dat zich nog steeds afspeelt in het nu. Trauma is dan geen onderdeel van de geschiedenis maar leeft in het lichaam in het hier en nu. Het beïnvloed je dagelijks leven, veelal op een onprettige manier. Je kunt het merken in hoe je reageert, hoe je relaties beleeft, hoe je spanning vasthoudt, hoe je ademt en je misschien verdoofd voelt. Het laat zich voelen in hoe je jezelf niet meer bent, niet meer voelt. In gedachtes die je aanwezigheid beïnvloeden en ogen die de kleur van gevaar waarnemen.
Trauma laat een veelzijdigheid aan sporen achter. Sporen die zich op allerlei manieren kunnen manifesteren, maar het lichaam is altijd betrokken, zonder dat we daar altijd bewust van zijn.
Trauma zit in je lichaam, daar laat het zijn sporen na.
Soms als een fluistering, een stille ondertoon.
Soms als diepe krassen, die je leven doet instorten.
Het verhaal dat nog doorklinkt
Wanneer iets zo overweldigend was om op dat moment te verwerken zoekt het lichaam een oplossing. De energie van het overleven heeft zijn weg naar buiten niet gevonden en blijft rondsuizen in je lijf. Emoties en gevoelens die te overspoelend waren, de pijn die te groot was en ondragelijk, dat wat je had willen doen maar niet kon doen… het heeft zich vastgezet in het lichaam. Het blijft leven onder de oppervlakte van je huid, soms diep verborgen, soms schreeuwend in het licht. Het lichaam zo wijs beschermt jou nog steeds, tegen die overweldiging, tegen het ondragelijke, tegen de bedreiging. Ze blijft hard werken voor je om die oude energie vast te houden, om jou te beschermen. Dat kost veel energie, het lijf moet ook steeds harder werken om het vastgezette vast te houden, waardoor je verstoringen krijgt in de vorm van lichamelijke, psychische en/of emotionele klachten.
Je lichaam roept van binnenuit om gehoord te worden, om gezien te worden.
Om te ontvangen wat er toen niet was, om te doen wat toen niet kon.
Het lichaam roept naar vrijheid.
Lichaamsgerichte traumatherapie
Luisteren naar de fluisteringen van je lijf
In lichaamsgerichte therapie staan we stil bij jou en jouw lichaam. Niet om het praten te vervangen maar om de spotlight te verschuiven, zodat jouw
lichaam die aandacht krijgt waar zij zo naar verlangt. Om jouw lijf haar verhaal te laten delen zodat je kan ontvangen wat er al die tijd niet was.
We gaan haar taal leren spreken en het lichaam ondersteunen in waar zij om roept en waar jij onderhuids al zo lang naar verlangt.
Van overleven naar leven
Wanneer je iets ingrijpends hebt meegemaakt kan het zijn dat ook je lichaam niet meer veilig voelt. Je hebt misschien innerlijk moeten vluchten naar een plek waar het wel veilig is; naar je hoofd, afgesneden van je lichaam. Of misschien wel verder weg, naar een plek waar je van een afstandje naar het leven kijkt.
Zacht en liefdevol vanuit mijn hart nodig ik jou uit om je weer veilig te weten, om weer in verbinding te komen met je lichaam. Zodat je haar weer kunt bewonen en je kunt leven vanuit verbonden zijn met jezelf en de pracht van het leven.
Vanuit veiligheid en verbinding ga je weer contact maken met je lichaam. Je wordt je meer en meer bewust van wat jouw lijf je laat voelen, laat zien, laat horen. Zodat je gaat herkennen wat je lichaam je vertelt en daarop kunt reageren. We leren samen haar taal spreken en haar wijsheid volgen.
Surfen op de woeste golven van de zee
Emoties, gevoelens en sensaties komen soms in overspoelende golven. Ze kunnen zo overweldigend zijn dat je het gevoel hebt te verdrinken. Misschien heb je de zee wel verlaten, je teruggetrokken in je hoofd, ver weg van je hart.
In lichaamsgerichte therapie leer je weer te voelen, zonder overspoeling; je leert te voelen vanuit veiligheid, verbondenheid en regie. Je leert jezelf te reguleren waardoor emoties, gevoelens en sensaties minder overweldigend zijn. Vanuit vertrouwen en draagkracht kun je jezelf dragen. Je kunt weer surfen op de soms woeste golven van de zee. Jezelf opvangen wanneer dat nodig is en voor jezelf zorgen vanuit compassie, vanuit zachtheid, vanuit mildheid en vertrouwen.
Diepzee duiken
Je lichaam en je zenuwstelsel gaan zich veilig voelen en daarmee kun je eindelijk gaan ontspannen, kun je tot rust komen. Je draag- en veerkracht groeien en je krijgt ruimte om dat wat er in je leeft te ontdekken. Je gaat weer voelen wat er diep verborgen ligt in jouw lichaam, wat snakt naar aandacht, naar aanraking, naar gezien en gehoord worden. We zijn er bij, met aandacht, met zachtheid in veiligheid. We gaan luisteren naar wat gehoord wil worden en lange tijd er niet kon zijn. Zodat je kunt doen wat je toen niet kon doen en wat er nu nog nodig is. Je mag gaan ontvangen wat er toen niet was en waar nu nog een groot verlangen naar is. We gaan op reis door de diepe wateren van jouw zijn. Zorgvuldig, afgestemd, in contact. De diep gewortelde spanning, energie en bevroren beweging en emoties mogen ontladen en weer gaan stromen. Je mag naar vrijheid bewegen, naar ruimte om te leven en dansen in de rijkdom van het leven. De geschiedenis leeft in de geschiedenis en niet meer in het heden. Hier ga je weer leven, hier kun je weer bestaan.
De kleuren van het hart
Wanneer je zo lang onveiligheid hebt ervaren, zo overspoeld bent door het leven en uitgeput bent door allerlei klachten ontstaat er een innerlijk kleurenpalet die nogal grijs getint is. We gaan op zoek naar het licht in jou, naar jou eigen oorspronkelijk kleur. De diep gewortelde overtuigingen die vanuit angst en pijn zijn ontstaan mogen schoongespoeld worden en in ander daglicht komen. Nieuwe kleuren mogen zich ontvouwen, over wie jij bent en hoe je de wereld ervaart. Het hart mag naar voren komen en haar kracht en pracht stralen. Je mag thuiskomen bij jezelf; in jouw stralende kleur, in jouw gewortelde kracht, in jouw eigen unieke prachtige licht.
Samen op reis
Therapie is geen quick fix of een pasklaar stappenplan. Het is geen handboek met dé oplossing. Herstel is ook niet lineair, het is een reis met kronkelwegen. Met vallen en opstaan, met diepe dalen en onverwachtse schoonheid. Helen, herstel, verwerking: het gaat stap voor stap; kleine stappen grotere stappen, vertraagd en versneld. Met terugvallen en doorbraken. Het is jouw unieke levensreis waar geen kant en klare oplossing voor is. Ik ben er ook niet om je te fixen, niet om iets voor je op te lossen, ik ben geen alwetende die je vertelt wat je moet doen. We gaan samen op reis, op ontdekkingstocht. Ik loop naast je, als mens. Zacht, warm met open hart ben ik aanwezig. Met aandacht en zonder oordeel sta ik naast je en volg ik jouw tempo. Ik ben er als spaceholder, als bedding, als anker. Ik begeleid en ondersteun je in jouw proces. Liefdevol, nabij en soms confronterend. Binnen jouw grenzen houd ik je nabij, bij dat waar je misschien het liefst van weg wilt gaan. Wat je ook meeneemt de ruimte in: ik ben er, ik blijf. Ook bij de diepst verscholen gruwelen, bij de triomfen die mogen komen en bij de lang verlangen verlangens. Ik bied een plek om thuis te komen en te landen in jezelf in veiligheid. Samen gaan we op weg. Op onderzoek wat jij nodig hebt, wat jou helpt. Luisterend naar de wijsheid van jouw lichaam.
Het is geen snelle route, geen quick fix of een kant en klare oplossing.
Maar een reis die verdiept, vanuit de wortel heelt en je thuisbrengt bij jezelf.
Vaak is het grootste verlangen niet dat het anders was geweest, maar dat iemand er met jou bij kan zijn. Zonder dat je overspoeld of overweldigd wordt maar gedragen in de veiligheid van een warme steunende bedding waarin jij je gehoord en gezien voelt, waarin je weer verbinding kan maken en je veilig gaat voelen. Met een ander mens die echt aanwezig is en blijft, ook bij de diepste donkerte.
Ik bied die veiligheid, omdat ik weet hoe wezenlijk dat is. Omdat ik weet hoe diep het gemis kan zijn.
Waar werk ik mee?
In mijn werk maak ik gebruik van wat er in mijn rugzakje zit, zoals o.a.:
Lichaamsgerichte traumatherapie
Lichaamsgerichte traumatherapie vormt de basis. Dit omvat zowel trauma specifieke methodes en tools alsook niet specifieke trauma methodes en tools. We werken met wat het lichaam laat zien, waar zij om vraagt en wat bij jou past. Zo gaan we samen op reis in jouw proces, waar we werken met jouw specifieke hulpvraag.
Specifiek op het gebied van trauma maak ik onder andere gebruik van de methode Trauma & Regulatie van het Upledger Instituut. Deze benadering richt zich op het lichaam, het zenuwstelsel en het fasciale systeem. We werken met verschillende technieken, zoals sensorimotor psychotherapie, polyvagaaltheorie, Somatic Experiencing en IFS. Daarnaast gebruik ik ook methodes als Guided Drawing, ClayField, narratieve beeldende therapie en TBM.
Ook mijn ervaringskennis heeft mij een schat aan rijkdom gegeven in het werken met trauma.
Daarnaast laat ik me op het gebied van trauma inspireren door onder andere het gedachtengoed van Bessel van der Kolk, Peter Levine (Somatic Experiencing), Pat Ogden (Senorimotor Psychotherapie), Deb Dana & Stephen Porges (Polyvagaaltheorie), Gabor Maté en Janina Fisher.
Ik ben niet in al deze stromingen formeel opgeleid, maar ze hebben mijn manier van kijken, werken en aanwezig zijn diepgaand beïnvloed.
Craniosacraal therapie
Craniosacraal therapie (kortweg cranio) is een subtiele, zachte vorm van lichaamswerk waarbij via zachte niet invasieve aanraking het lichaam wordt uitgenodigd om spanning los te laten en opnieuw in balans te komen. Er wordt gewerkt met het bindweefsel (fascie), het craniosacraal systeem, het zenuwstelsel en met andere structuren in het lichaam. Cranio richt zich op het herstellen van het natuurlijke evenwicht in en tussen lichaam, geest en ziel, waarbij niet de klacht eenzijdig wordt behandeld, maar het lichaam benadert wordt als geheel: holistisch.
Ons lichaam draagt herinneringen en wat ooit te veel was om te voelen slaat zich op. Ook trauma zet zich vast in spanning, in het zenuwstelsel, in het weefsel, in organen… Via zachte aanraking helpt cranio om dat wat is opgeslagen weer in beweging te brengen. Spanning en emoties die ooit werden ingehouden, kunnen loskomen en ruimte krijgen om alsnog gevoeld, geuit en verwerkt te worden.
Cranio brengt diepe ontspanning en ondersteunt het lichaam om uit de voortdurende staat van overleven te komen. Het helpt je om te landen in jezelf, in je lijf. Zeker bij trauma is het contact met het lichaam soms ver weg of onveilig geworden. Cranio biedt een weg terug: zacht, veilig en met respect voor jouw tempo. Stap voor stap leer je je lijf opnieuw voelen, vertrouwen opbouwen en aanwezig zijn bij wat zich van binnen laat zien.
Somato Emotional Release
Een verbijzondering binnen de craniosacraal therapie is SER (Somato Emotional Release). Vertaalt naar het Nederlands is dit somatische emotionele ontlading. SER is een vorm van emotioneel lichaamswerk.
Wanneer we iets naars, schokkends of pijnlijks meemaken en we dit op dat moment niet konden verwerken wordt het opgeslagen in het lichaam. Als het waren worden de emotie en gevoelens die je niet kon voelen omdat het te groot en te pijnlijk was on hold gezet, net als hetgeen je had willen doen maar niet kon doen. De expressie is bevroren in tijd.
Het lichaam is een magnifiek systeem die ervoor zorgt dat de opgeslagen pijn zo klein mogelijk blijft zodat je kan blijven functioneren. Op den duur heeft het lichaam steeds meer nodig om de pijn daar te houden waar het is en kan de plek een stoorzender worden die klachten gaat produceren. Het is alsof je een ballon onder water blijft drukken.
Binnen de SER therapie wordt gewerkt met de pijn en emoties die zijn vastgehouden, onderdrukt en geïsoleerd in het lichaam. Met SER kun je met deze opgeslagen herinneringen in contact komen. Je gaat de pijn, de emoties en datgeen wat je had willen doen voelen en dit vervolgens in beweging brengen. Hierbij ligt er ook focus op het verlangen, want vanuit het verlangen is beweging mogelijk. Door dit contact kan er ontlading, verwerking en integratie ontstaan waardoor het lichaam niet meer zo hard hoeft te werken om dat wat opgeslagen is vast te houden.
Emotioneel lichaamswerk
Emotioneel lichaamswerk (ELW) helpt je om te luisteren naar wat er in je omgaat. Met aandacht, vertraging en bewuste aanwezigheid leer je de taal van je lichaam verstaan en bewust te worden van wat er in je leeft. Door daarbij stil te staan en het toe te laten, ontstaat er ruimte, rust en verzachting. Belemmerende patronen en overtuigingen kunnen zichtbaar worden. Gevoelens die lang onderdrukt of vergeten waren, krijgen opnieuw toestemming er te zijn. Dat brengt vaak niet alleen opluchting, maar ook vrijheid en compassie voor wie je bent, waar je vandaan komt en wat je hebt meegedragen. Je ontwikkelt meer draagkracht, leert omgaan met je innerlijke bewegingen en ervaart weer regie.
In deze vorm van werken staat verbinding centraal: met en tussen lichaam, hoofd en hart. Je leert voelen wat je voelt, opmerken wat er is, zonder oordeel. Bij trauma is het vaak juist de emotionele nabijheid die ontbrak. Emotioneel lichaamswerk biedt een bedding waarin je mag huilen, boos mag zijn, mag uitreiken, getroost mag worden. Het is een plek waar je gedragen kunt weten en ruimte krijgt om te zijn met alles wat er in je leeft. Waarin je niet alleen hóéft te zijn, te dragen. Het is een zachte, liefdevolle vorm van therapie die helpt om te reguleren wat eerder te veel was. Om je lichaam weer te bewonen; in verbinding met jezelf én in contact met de ander.
Emotioneel lichaamswerk lijkt op SER (een verbijzondering van craniosacraal therapie). Het grootste verschil is de wijze van werken. Bij SER wordt het lichaam fysiek aangeraakt en leidt de fascie de weg. Bij emotioneel lichaamswerk wordt er niet altijd aangeraakt en niet intentioneel gewerkt vanuit de fascie.
Systemisch (lichaams)werk
Een verbijzondering van lichaamsgericht werken is het roepen van de ziel en systemisch werken via het lichaam. In systemisch lichaamswerk verbinden we lichaam, ziel en het grotere geheel waartoe jij behoort. Je lichaam draagt niet alleen jouw eigen ervaringen, maar ook die van je familiesysteem. Soms draag je iets wat niet van jou is, maar wel jouw leven beïnvloedt.
In systemisch lichaamswerk kijken we liefdevol naar hoe trauma en onbewuste dynamieken in familiesystemen doorwerken. Soms dragen we lasten die niet van ons zijn zoals de energie van een dader of trauma uit voorgaande generaties.
Deze verstrikkingen kunnen zich fysiek en emotioneel uiten, zonder dat we precies weten waarom. Door hier met aandacht bij stil te staan in het lichaam wordt zichtbaar wat gedragen wordt en niet jouw eigen energie is. Je krijgt ruimte om los te laten wat niet van jou is en jouw eigen plek weer aan te nemen zodat jouw levensenergie weer kan stromen.
Systemisch lichaamswerk is een combinatie van lichaamswerk en systemisch werk.
Meer lezen?
Neem een kijkje op: InVerbinding voor vrouwen
Werken met delen & Innerlijk kind werk
In ieder mens leven verschillende delen; jong en oud, krachtig en kwetsbaar, beschermend of juist verlangend. Soms trekken ze aan je, lopen ze door elkaar heen of raken ze in conflict. Je ‘redder’, je ‘pleaser’, je kritische stem… en daaronder vaak het kleine kind dat nog iets nodig heeft.
In het werken met delen maak je contact met deze innerlijke stemmen en gevoelslagen. Je leert herkennen wie er ‘aan het stuur zit’, wat dit deel wil beschermen, vermijden of juist bereiken en waar het misschien ooit is ontstaan.
Innerlijk kindwerk brengt je in contact met vroegere ervaringen die nog doorwerken in het nu. Door liefdevol contact te maken met deze jongere delen van jezelf, ontstaat ruimte voor heling, erkenning en integratie.
We werken ervaringsgericht, want je hoeft het niet alleen te snappen met je hoofd, maar je mag het gaan voelen, zien, ontmoeten. Zodat jij als volwassene weer aan het stuur komt, met compassie voor alles wat je bij je draagt.
Beeldende therapie
Binnen beeldende therapie werk je met materialen zoals krijt, verf, klei of natuurproducten. De nadruk ligt niet op het maken van een kunstwerk, op iets moois. Het gaat juist over de ervaring en jezelf tot uitdrukking brengen daar waar worden vaak tekort schieten. Het is meestal lichaamsgericht waarbij juist de innerlijke beweging, ritmes en sensaties leidend zijn. Het gaat over voelen, over de innerlijke wereld naar buiten brengen, wat ook in woorden, beelden, symbolen vormgegeven kan worden.
Beeldende therapie kent vele mogelijkheden. Bij InVerbinding wordt het wanneer passend ingezet als aanvulling of soms als ingang maar veelal niet als hoofdvorm.
Experimenteren met het vormgeven van een veilige plek. Of vanuit een lichamelijke ervaring iets verankeren in beeld; als een tastbare herinnering, als houvast, als triomf. Beelden die op je netvlies zijn gegrafeerd in beeld brengen zodat het ruimte krijgt in jou. Of je verhaal vertellen in beeld zodat het een plek krijgt op de tijdlijn. Mogelijkheden zijn eindeloos… maar altijd is het afgestemd op wat bij jou past. En misschien is dat wel helemaal niets beeldend.
Energetisch werk
Alles bestaat uit energie, ook jij. Emoties, ervaringen en trauma’s laten sporen na ook in je energiesysteem: in je aura, chakra’s en meridianen. Dit staat niet los van je lichaam. Energetisch werk helpt blokkades en energie van anderen te herkennen, weer te doen stromen en loslaten. Met zachte aanraking en afstemming op de subtielere energetische lagen wordt heling op ander niveau uitgenodigd. Door liefdevolle aanwezigheid, luisterende handen en intuïtieve waarneming ontstaat er ruimte voor rust, heling en bewustwording.
In de behandeling werk ik nooit alleen met energiewerk, je ontvangt van mij ook geen healing. Het werken met het energieveld, de chakra’s en meridianen zijn aanvullingen in de behandeling; het zijn fijne subtiele tools die diepgang kunnen geven waar het nodig is.
Veel gestelde vragen
Hoe ziet een sessie eruit?
Elke sessie is afgestemd op jou, dus geen sessie is precies hetzelfde. We beginnen met een kort gesprek: hoe je erbij zit, wat er speelt, wat je nodig hebt. Soms is er iets concreets waarmee je komt, soms ontvouwt het zich gaandeweg. Hierbij heb ik altijd jouw hulpvraag in mijn achterhoofd.
Hoe het eruit ziet verschilt. We werken veelal op de behandeltafel, in de ruimte of op een stoel maar soms ook aan tafel of buiten als dat past bij wat zich ontvouwt. Wat we ook doen; het komt altijd van binnenuit.
We sluiten af met integratie: ruimte om te reflecteren, te verwoorden wat je hebt ervaren of simpelweg te laten bezinken wat er is gebeurd.
Voor wie is deze therapie geschikt?
Lichaamsgerichte traumatherapie is geschikt voor vrouwen die op een diepere laag willen en kunnen werken. Of je nu last hebt van spanningsklachten, trauma gerelateerde klachten, gevoelens van onrust, leegte of disconnectie, vage klachten… je bent welkom. Ook als je geen ‘officieel’ trauma hebt of twijfelt of jouw klacht(en) of vraag trauma gerelateerd is of dat je je afvraagt of het wel ‘erg genoeg’ is of misschien juist bang bent dat het te erg is.
Het kan dat je al eerdere therapie hebt gedaan, maar merkt dat je hoofd het wel snapt, maar je lijf nog niet mee kan; ik weet het wel maar het lukt me niet, ik voel het niet. Of dat je graag dichter bij jezelf wil komen, je lichaam beter wil leren verstaan, of ruimte wil maken voor wat in jou leeft. Misschien ben je toe aan een volgende stap of kan het zijn dat je al van alles hebt geprobeerd maar nog niet verder komt.
Je hoeft niet precies in detail te weten waarom je komt. Het verlangen naar meer verbinding, rust, heling of… is genoeg om mee te beginnen. In een intakegesprek kijken we samen waar de vraag ligt en óf en waarbij ik jou kan ondersteunen.
Is dit ook iets voor mij als ik weinig voel of veel in mijn hoofd zit?
Juist dan. Veel vrouwen herkennen dat: veel denken, analyseren, overleven, maar het contact met het lichaam kwijt zijn. Dat is geen tekort of probleem, maar vaak een beschermingsmechanisme dat ooit heel nodig was.
Lichaamsgerichte therapie helpt je stap voor stap weer te zakken, van je hoofd naar je lijf. Niet door te forceren, maar door zachte afstemming. Voelen leer je niet in één keer. Het is een proces, en ik loop daarin naast je. Ook als het lang leeg of ver weg lijkt, is dat een ingang.
Ik voel heel veel en vind dit eng.
Dat begrijp ik heel goed. Als je veel voelt – misschien wel alles tegelijk – kan dat intens, verwarrend en zelfs beangstigend zijn. Zeker als je het gevoel hebt dat je er alleen in staat en niet goed weet hoe je jezelf daarin kunt dragen, hoe je emoties kunt reguleren. Dit is vaak een belangrijke stap in traumatherapie.
Je hoeft niet alles ineens te voelen, te begrijpen of los te laten. Soms begint het juist met het leren voelen zonder overspoeling. Ik ben er bij om je hierin te begeleiden en je ontwikkeling hierin te ondersteunen. Je hoeft het niet alleen te doen. Ik ben er om samen met jou te voelen wat nu mogelijk is en wat niet. We zoeken samen naar draagbare stukjes zodat je niet verdrinkt in je emoties, maar leert surfen op de golven van deze soms woeste zee.
We werken altijd afgestemd op jouw draagkracht. Dat betekent: we nemen kleine stappen, bouwen veiligheid op en jij houdt de regie waarbij ik je ondersteun.
Ik schaam me voor mijn verhaal en vind het eng om dat te delen.
Dat is volkomen begrijpelijk. Trauma gaat vaak gepaard met schaamte, over wat je hebt meegemaakt, over de soms oncontroleerbare reacties in het nu, over hoe jij je van binnen voelt. Misschien denk je wel dat er iets mis is met je, of dat je vies, kapot of beschadigt bent. Trauma is vaak onbegrijpelijk, zeker als kind betrek je dat op jezelf. Schaamte gaat dan ook vaak niet alleen over het gevoel van schuldig zijn maar ook over fout zijn.
Velen dragen verhalen die nooit gedeeld zijn en dat is niet voor niets. Trauma is de olifant in de ruimte; dat waar iedereen omheen beweegt. Zo is er misschien ook nooit ruimte voor jou en jouw ervaring geweest. Je denkt misschien: “Dit is te veel, te raar, te moeilijk.” Dat begrijp ik want dat is misschien je ervaring tot nu toe.
In mijn praktijk is geen ervaring en verhaal te gek of te groot. Ook hoef je niet alles meteen te vertellen als je dat niet wilt. We gaan stap voor stap; jij bepaalt wat je deelt en wanneer. Er is ruimte voor schaamte, twijfel, wantrouwen en óók dat mag er zijn. We beginnen met de ontmoeting, van mens tot mens. Vertrouwen en verlangen groeit, in jouw tempo.
En weet: delen en werkelijk gehoord en gezien worden in je ervaring geeft zo veel rust en opluchting! De pijn van wat je al die tijd alleen hebt moeten dragen, wat je al die tijd gevoeld hebt over jezelf. Dat mag er zijn, in een warme veilige bedding waar er echt oor is voor jou.
Wat maakt therapie bij jou anders dan bij andere therapeuten?
Allereerst: een klik met de therapeut is vaak belangrijker dan de methode. Het kan dus heel goed dat iemand anders op dit moment beter bij je past. En zelfs als twee therapeuten met exact dezelfde diploma’s werken, brengen ze ieder hun eigen aanwezigheid, kwaliteiten en energie mee. Wat mij als therapeut kenmerkt, is simpel gezegd: wie ik ben. Neem vooral een kijkje op de pagina ‘Rachel’ om een gevoel bij mij te krijgen. Woorden die mij vaak typeren zijn: sensitief, afgestemd, veilig, emotioneel nabij, zacht, belichaamd. Mijn manier van werken is niet alleen professioneel gevormd, maar ook diep geworteld in mijn eigen proces en levenservaring. Ik ken de donkerte en ik weet hoe het is om op zoek te zijn naar verbinding, veiligheid, regie en thuiskomen bij jezelf.
Wat mijn werk ook onderscheidt van veel andere vormen van lichaamsgerichte traumatherapie, is dat ik – wanneer passend – werk met daadwerkelijke aanraking van het lichaam. Aanraking is bij mij geen bijzaak, maar een wezenlijk onderdeel van het proces, mits jij daar open voor staat. Het is een manier van luisteren met de handen, van afgestemd aanwezig zijn bij wat het lichaam vertelt. Ons lichaam reageert diepgaand op aanraking – het is een van de meest fundamentele vormen van contact. Aanraking kan direct communiceren met het zenuwstelsel, voorbij woorden en gedachten. Daardoor opent het mogelijkheden die met alleen praten of oefenen vaak niet bereikbaar zijn. Juist in die subtiele aanraking ontstaat regulatie, ontspanning en heling op een heel basaal niveau.
Voor veel vrouwen is dat een verademing: je hoeft niet iets te dóen, geen trucje te leren, je mag gewoon zijn. Geen oefeningen, geen ‘prestaties’, maar een veilige bedding waarin jij welkom bent zoals je bent. En dat is de basis van mijn werk. In die bedding voelen mensen zich vaak écht welkom, veilig, gezien, gehoord en gedragen. Dáár begint heling. Van daaruit ontstaan beweging, ontspanning, richting – op een manier die niet vanuit het hoofd komt, maar van binnenuit.
Lichaamsgerichte traumatherapie
Trauma laat diepe sporen na in het lichaam, daarom vraagt heling ook om een benadering die het lichaam betrekt, die luistert naar wat zich daar vanbinnen heeft opgeslagen.
Bij InVerbinding nemen we het lichaam
als ingang. We volgen haar signalen, haar wijsheid. Want in jouw lichaam ligt de weg naar herstel besloten. Zij is de sleutel tot heling.
Continue your yourney
Ervaringsverhaal
Klik hier
Ze heeft zo’n groot verlangen, maar de uitreiking is al jong bevroren. Haar ouders waren er niet: niet emotioneel nabij, niet emotioneel betrokken. Ze was in de steek gelaten, koud en alleen. Geen warme troostende armen, geen ogen die haar echt zagen, behoeftes de kiem in gesmoord. Ze stond alleen, op eigen benen – veel te vroeg – en leerde voor zichzelf zorgen. Wat ze nodig had raakte ver weg.
Haar behoeftes, verlangens en haar gevoelens naar de kerkers van het onderbewustzijn verbannen.
In de sessie vertelt ze over haar omgeving: “Er is niemand voor mij”. Haar woorden klinken wanhopig. Ze snapt er niets van, is het er gewoon niet voor haar? We staan er bij stil en dan vraag ik aan haar of ze zich wel eens uitgesproken heeft. Dat heeft ze niet. Vanuit erkenning en compassievolle aanwezigheid onderzoeken we het uitreiken. Erkenning voor hoe het was geeft een diepe stilte. We duiken verder de diepte in, daar naar waar haar verlangen verborgen is. Waar de uitgedroogde dorst in haar sluimert. Vertraagd verstilt met echte aanwezigheid zijn we er bij. “Wat had je zo gemist?” vraag ik haar. Ze is stil, diep aanwezig in haar lijf. Haar keel gaat op slot, praten lukt niet meer. Grote schaamte welt op, alsof ze dit niet mag voelen, alsof dit er niet mag zijn. Maar we blijven. Met erkennende woorden en in een uitnodiging om te kijken naar het kleine meisje dat ze ooit was, komt er beweging terug. Ze spreekt voorzichtig woord voor woord haar verlangen uit. Ze had vastgehouden willen worden.
Na een tijdje hierbij aanwezig te zijn nodig ik haar uit om te vragen wat ze wil, aan mij. Ze blokkeert, haar stem op slot. Het is alsof ze zich innerlijk terug trekt. En dan met een brok in haar keel en bevende handen vraagt ze voorzichtig en ik reageer. Ik houd haar vast. Tranen stromen. Eerst vol ongeloof en daarna met een diepe opluchting laat ze de aanraking toe. In mijn armen die stevig vasthouden kan zij loslaten. Snikkend vertelt ze dat ze al zo lang erna verlangt zichzelf niet meer bij elkaar te hoeven houden. Eindelijk kan ze huilen, echt huilen. Tranen stromen uit het diepste van haar zijn. Zoals een kind vastgehouden door haar ouders kan zij haar tranen nu ook huilen. Gedragen in handen die horen, handen die werkelijk er zijn en bedding geven. Eindelijk kan ze loslaten, kan ze weer ademen. Er is weer ruimte voor haar. In de aanraking voel ik hoe haar lijf wil bewegen. “Toe maar” zeg ik tegen haar, “volg je lijf maar” en dat doet ze. Ze duwt en duwt en voelt meer en meer haar eigen kracht. Voelt dat ze bestaat. Ze vindt zichzelf terug uit de schaduw en komt in het licht, in het hier en nu. Uit onzichtbaarheid krijgt ze haar eigen zichtbare kleur. Ze gaat naar huis. Voldaan, zacht, aanwezig.
Wanneer wat was nog steeds is
Soms maken we iets mee wat te veel was, te snel, te overweldigend, te pijnlijk. Iets wat zo overspoelend was dat je het niet volledig kon verwerken en wat een diepe imprint nalaat. Het leeft voort in je lichaam. Niet als een herinnering uit het verleden, maar als iets dat zich nog steeds afspeelt in het nu. Trauma is dan geen onderdeel van de geschiedenis maar leeft in het lichaam in het hier en nu. Het beïnvloed je dagelijks leven, veelal op een onprettige manier. Je kunt het merken in hoe je reageert, hoe je relaties beleeft, hoe je spanning vasthoudt, hoe je ademt en je misschien verdoofd voelt. Het laat zich voelen in hoe je jezelf niet meer bent, niet meer voelt. In gedachtes die je aanwezigheid beïnvloeden en ogen die de kleur van gevaar waarnemen.
Trauma laat een veelzijdigheid aan sporen achter. Sporen die zich op allerlei manieren kunnen manifesteren, maar het lichaam is altijd betrokken, zonder dat we daar altijd bewust van zijn.
Trauma zit in je lichaam,
daar laat het zijn sporen na.
Soms als een fluistering,
een stille ondertoon.
Soms als diepe krassen,
die je leven doet instorten.
Het verhaal dat nog doorklinkt
Wanneer iets zo overweldigend was om op dat moment te verwerken zoekt het lichaam een oplossing. De energie van het overleven heeft zijn weg naar buiten niet gevonden en blijft rondsuizen in je lijf. Emoties en gevoelens die te overspoelend waren, de pijn die te groot was en ondragelijk, dat wat je had willen doen maar niet kon doen… het heeft zich vastgezet in het lichaam. Het blijft leven onder de oppervlakte van je huid, soms diep verborgen, soms schreeuwend in het licht. Het lichaam zo wijs beschermt jou nog steeds, tegen die overweldiging, tegen het ondragelijke, tegen de bedreiging. Ze blijft hard werken voor je om die oude energie vast te houden, om jou te beschermen. Dat kost veel energie, het lijf moet ook steeds harder werken om het vastgezette vast te houden, waardoor je verstoringen krijgt in de vorm van lichamelijke, psychische en/of emotionele klachten.
Je lichaam roept van binnenuit om gehoord te worden, om gezien te worden. Om te ontvangen wat er toen niet was, om te doen wat toen niet kon. Het lichaam roept naar vrijheid.
Lichaamsgerichte traumatherapie
Luisteren naar de fluisteringen van je lijf
In lichaamsgerichte therapie staan we stil bij jou en jouw lichaam. Niet om het praten te vervangen maar om de spotlight te verschuiven, zodat jouw lichaam die aandacht krijgt waar zij zo naar verlangt. Om jouw lijf haar verhaal te laten delen zodat je kan ontvangen wat er al die tijd niet was. We gaan haar taal leren spreken en het lichaam ondersteunen in waar zij om roept en waar jij onderhuids al zo lang naar verlangt.
Van overleven naar leven
Wanneer je iets ingrijpends hebt meegemaakt kan het zijn dat ook je lichaam niet meer veilig voelt. Je hebt misschien innerlijk moeten vluchten naar een plek waar het wel veilig is; naar je hoofd, afgesneden van je lichaam. Of misschien wel verder weg, naar een plek waar je van een afstandje naar het leven kijkt.
Zacht en liefdevol vanuit mijn hart nodig ik jou uit om je weer veilig te weten, om weer in verbinding te komen met je lichaam. Zodat je haar weer kunt bewonen en je kunt leven vanuit verbonden zijn met jezelf en de pracht van het leven.
Vanuit veiligheid en verbinding ga je weer contact maken met je lichaam. Je wordt je meer en meer bewust van wat jouw lijf je laat voelen, laat zien, laat horen. Zodat je gaat herkennen wat je lichaam je vertelt en daarop kunt reageren. We leren samen haar taal spreken en haar wijsheid volgen.
Surfen op de woeste golven van de zee
Emoties, gevoelens en sensaties komen soms in overspoelende golven. Ze kunnen zo overweldigend zijn dat je het gevoel hebt te verdrinken. Misschien heb je de zee wel verlaten, je teruggetrokken in je hoofd, ver weg van je hart.
In lichaamsgerichte therapie leer je weer te voelen, zonder overspoeling; je leert te voelen vanuit veiligheid, verbondenheid en regie. Je leert jezelf te reguleren waardoor emoties, gevoelens en sensaties minder overweldigend zijn. Vanuit vertrouwen en draagkracht kun je jezelf dragen. Je kunt weer surfen op de soms woeste golven van de zee. Jezelf opvangen wanneer dat nodig is en voor jezelf zorgen vanuit compassie, vanuit zachtheid, vanuit mildheid en vertrouwen.
Diepzee duiken
Je lichaam en je zenuwstelsel gaan zich veilig voelen en daarmee kun je eindelijk gaan ontspannen, kun je tot rust komen. Je draag- en veerkracht groeien en je krijgt ruimte om dat wat er in je leeft te ontdekken. Je gaat weer voelen wat er diep verborgen ligt in jouw lichaam, wat snakt naar aandacht, naar aanraking, naar gezien en gehoord worden. We zijn er bij, met aandacht, met zachtheid in veiligheid. We gaan luisteren naar wat gehoord wil worden en lange tijd er niet kon zijn. Zodat je kunt doen wat je toen niet kon doen en wat er nu nog nodig is. Je mag gaan ontvangen wat er toen niet was en waar nu nog een groot verlangen naar is. We gaan op reis door de diepe wateren van jouw zijn. Zorgvuldig, afgestemd, in contact. De diep gewortelde spanning, energie en bevroren beweging en emoties mogen ontladen en weer gaan stromen. Je mag naar vrijheid bewegen, naar ruimte om te leven en dansen in de rijkdom van het leven. De geschiedenis leeft in de geschiedenis en niet meer in het heden. Hier ga je weer leven, hier kun je weer bestaan.
De kleuren van het hart
Wanneer je zo lang onveiligheid hebt ervaren, zo overspoeld bent door het leven en uitgeput bent door allerlei klachten ontstaat er een innerlijk kleurenpalet die nogal grijs getint is. We gaan op zoek naar het licht in jou, naar jou eigen oorspronkelijk kleur. De diep gewortelde overtuigingen die vanuit angst en pijn zijn ontstaan mogen schoongespoeld worden en in ander daglicht komen. Nieuwe kleuren mogen zich ontvouwen, over wie jij bent en hoe je de wereld ervaart. Het hart mag naar voren komen en haar kracht en pracht stralen. Je mag thuiskomen bij jezelf; in jouw stralende kleur, in jouw gewortelde kracht, in jouw eigen unieke prachtige licht.
Samen op reis
Therapie is geen quick fix of een pasklaar stappenplan. Het is geen handboek met dé oplossing. Herstel is ook niet lineair, het is een reis met kronkelwegen. Met vallen en opstaan, met diepe dalen en onverwachtse schoonheid. Helen, herstel, verwerking: het gaat stap voor stap; kleine stappen grotere stappen, vertraagd en versneld. Met terugvallen en doorbraken. Het is jouw unieke levensreis waar geen kant en klare oplossing voor is. Ik ben er ook niet om je te fixen, niet om iets voor je op te lossen, ik ben geen alwetende die je vertelt wat je moet doen. We gaan samen op reis, op ontdekkingstocht. Ik loop naast je, als mens. Zacht, warm met open hart ben ik aanwezig. Met aandacht en zonder oordeel sta ik naast je en volg ik jouw tempo. Ik ben er als spaceholder, als bedding, als anker. Ik begeleid en ondersteun je in jouw proces. Liefdevol, nabij en soms confronterend. Binnen jouw grenzen houd ik je nabij, bij dat waar je misschien het liefst van weg wilt gaan. Wat je ook meeneemt de ruimte in: ik ben er, ik blijf. Ook bij de diepst verscholen gruwelen, bij de triomfen die mogen komen en bij de lang verlangen verlangens. Ik bied een plek om thuis te komen en te landen in jezelf in veiligheid. Samen gaan we op weg. Op onderzoek wat jij nodig hebt, wat jou helpt. Luisterend naar de wijsheid van jouw lichaam.
Het is geen snelle route, geen quick fix of een kant en klare oplossing.
Maar een reis die verdiept, vanuit de wortel heelt en je thuisbrengt bij jezelf.
Wil je weten wie je in mij ontmoet en wie
er naast je staat in de therapie?
Vaak is het grootste verlangen niet dat het anders was geweest, maar dat iemand er met jou bij kan zijn. Zonder dat je overspoeld of overweldigd wordt maar gedragen in de veiligheid van een warme steunende bedding waarin jij je gehoord en gezien voelt, waarin je weer verbinding kan maken en je veilig gaat voelen. Met een ander mens die echt aanwezig is en blijft, ook bij de diepste donkerte.
Ik bied die veiligheid, omdat ik weet hoe wezenlijk dat is. Omdat ik weet hoe diep het gemis kan zijn.
Waar werk ik mee?
In mijn werk maak ik gebruik van wat er in mijn rugzakje zit, zoals o.a.:
Lichaamsgerichte traumatherapie
Lichaamsgerichte traumatherapie vormt de basis. Dit omvat zowel trauma specifieke methodes en tools alsook niet specifieke trauma methodes en tools. We werken met wat het lichaam laat zien, waar zij om vraagt en wat bij jou past. Zo gaan we samen op reis in jouw proces, waar we werken met jouw specifieke hulpvraag.
Specifiek op het gebied van trauma maak ik onder andere gebruik van de methode Trauma & Regulatie van het Upledger Instituut. Deze benadering richt zich op het lichaam, het zenuwstelsel en het fasciale systeem. We werken met verschillende technieken, zoals sensorimotor psychotherapie, polyvagaaltheorie, Somatic Experiencing en IFS. Daarnaast gebruik ik ook methodes als Guided Drawing, ClayField, narratieve beeldende therapie en TBM.
Ook mijn ervaringskennis heeft mij een schat aan rijkdom gegeven in het werken met trauma.
Daarnaast laat ik me op het gebied van trauma inspireren door onder andere het gedachtengoed van Bessel van der Kolk, Peter Levine (Somatic Experiencing), Pat Ogden (Senorimotor Psychotherapie), Deb Dana & Stephen Porges (Polyvagaaltheorie), Gabor Maté en Janina Fisher.
Ik ben niet in al deze stromingen formeel opgeleid, maar ze hebben mijn manier van kijken, werken en aanwezig zijn diepgaand beïnvloed.
Craniosacraal therapie
Craniosacraal therapie (kortweg cranio) is een subtiele, zachte vorm van lichaamswerk waarbij via zachte niet invasieve aanraking het lichaam wordt uitgenodigd om spanning los te laten en opnieuw in balans te komen. Er wordt gewerkt met het bindweefsel (fascie), het craniosacraal systeem, het zenuwstelsel en met andere structuren in het lichaam. Cranio richt zich op het herstellen van het natuurlijke evenwicht in en tussen lichaam, geest en ziel, waarbij niet de klacht eenzijdig wordt behandeld, maar het lichaam benadert wordt als geheel: holistisch.
Ons lichaam draagt herinneringen en wat ooit te veel was om te voelen slaat zich op. Ook trauma zet zich vast in spanning, in het zenuwstelsel, in het weefsel, in organen… Via zachte aanraking helpt cranio om dat wat is opgeslagen weer in beweging te brengen. Spanning en emoties die ooit werden ingehouden, kunnen loskomen en ruimte krijgen om alsnog gevoeld, geuit en verwerkt te worden.
Cranio brengt diepe ontspanning en ondersteunt het lichaam om uit de voortdurende staat van overleven te komen. Het helpt je om te landen in jezelf, in je lijf. Zeker bij trauma is het contact met het lichaam soms ver weg of onveilig geworden. Cranio biedt een weg terug: zacht, veilig en met respect voor jouw tempo. Stap voor stap leer je je lijf opnieuw voelen, vertrouwen opbouwen en aanwezig zijn bij wat zich van binnen laat zien.
Somato Emotional Release
Een verbijzondering binnen de craniosacraal therapie is SER (Somato Emotional Release). Vertaalt naar het Nederlands is dit somatische emotionele ontlading. SER is een vorm van emotioneel lichaamswerk.
Wanneer we iets naars, schokkends of pijnlijks meemaken en we dit op dat moment niet konden verwerken wordt het opgeslagen in het lichaam. Als het waren worden de emotie en gevoelens die je niet kon voelen omdat het te groot en te pijnlijk was on hold gezet, net als hetgeen je had willen doen maar niet kon doen. De expressie is bevroren in tijd.
Het lichaam is een magnifiek systeem die ervoor zorgt dat de opgeslagen pijn zo klein mogelijk blijft zodat je kan blijven functioneren. Op den duur heeft het lichaam steeds meer nodig om de pijn daar te houden waar het is en kan de plek een stoorzender worden die klachten gaat produceren. Het is alsof je een ballon onder water blijft drukken.
Binnen de SER therapie wordt gewerkt met de pijn en emoties die zijn vastgehouden, onderdrukt en geïsoleerd in het lichaam. Met SER kun je met deze opgeslagen herinneringen in contact komen. Je gaat de pijn, de emoties en datgeen wat je had willen doen voelen en dit vervolgens in beweging brengen. Hierbij ligt er ook focus op het verlangen, want vanuit het verlangen is beweging mogelijk. Door dit contact kan er ontlading, verwerking en integratie ontstaan waardoor het lichaam niet meer zo hard hoeft te werken om dat wat opgeslagen is vast te houden.
Emotioneel lichaamswerk
Emotioneel lichaamswerk (ELW) helpt je om te luisteren naar wat er in je omgaat. Met aandacht, vertraging en bewuste aanwezigheid leer je de taal van je lichaam verstaan en bewust te worden van wat er in je leeft. Door daarbij stil te staan en het toe te laten, ontstaat er ruimte, rust en verzachting. Belemmerende patronen en overtuigingen kunnen zichtbaar worden. Gevoelens die lang onderdrukt of vergeten waren, krijgen opnieuw toestemming er te zijn. Dat brengt vaak niet alleen opluchting, maar ook vrijheid en compassie voor wie je bent, waar je vandaan komt en wat je hebt meegedragen. Je ontwikkelt meer draagkracht, leert omgaan met je innerlijke bewegingen en ervaart weer regie.
In deze vorm van werken staat verbinding centraal: met en tussen lichaam, hoofd en hart. Je leert voelen wat je voelt, opmerken wat er is, zonder oordeel. Bij trauma is het vaak juist de emotionele nabijheid die ontbrak. Emotioneel lichaamswerk biedt een bedding waarin je mag huilen, boos mag zijn, mag uitreiken, getroost mag worden. Het is een plek waar je gedragen kunt weten en ruimte krijgt om te zijn met alles wat er in je leeft. Waarin je niet alleen hóéft te zijn, te dragen. Het is een zachte, liefdevolle vorm van therapie die helpt om te reguleren wat eerder te veel was. Om je lichaam weer te bewonen; in verbinding met jezelf én in contact met de ander.
Emotioneel lichaamswerk lijkt op SER (een verbijzondering van craniosacraal therapie). Het grootste verschil is de wijze van werken. Bij SER wordt het lichaam fysiek aangeraakt en leidt de fascie de weg. Bij emotioneel lichaamswerk wordt er niet altijd aangeraakt en niet intentioneel gewerkt vanuit de fascie.
Systemisch (lichaams)werk
Een verbijzondering van lichaamsgericht werken is het roepen van de ziel en systemisch werken via het lichaam. In systemisch lichaamswerk verbinden we lichaam, ziel en het grotere geheel waartoe jij behoort. Je lichaam draagt niet alleen jouw eigen ervaringen, maar ook die van je familiesysteem. Soms draag je iets wat niet van jou is, maar wel jouw leven beïnvloedt.
In systemisch lichaamswerk kijken we liefdevol naar hoe trauma en onbewuste dynamieken in familiesystemen doorwerken. Soms dragen we lasten die niet van ons zijn zoals de energie van een dader of trauma uit voorgaande generaties.
Deze verstrikkingen kunnen zich fysiek en emotioneel uiten, zonder dat we precies weten waarom. Door hier met aandacht bij stil te staan in het lichaam wordt zichtbaar wat gedragen wordt en niet jouw eigen energie is. Je krijgt ruimte om los te laten wat niet van jou is en jouw eigen plek weer aan te nemen zodat jouw levensenergie weer kan stromen.
Systemisch lichaamswerk is een combinatie van lichaamswerk en systemisch werk.
Meer lezen?
Neem een kijkje op: InVerbinding voor vrouwen
Werken met delen & Innerlijk kind werk
In ieder mens leven verschillende delen; jong en oud, krachtig en kwetsbaar, beschermend of juist verlangend. Soms trekken ze aan je, lopen ze door elkaar heen of raken ze in conflict. Je ‘redder’, je ‘pleaser’, je kritische stem… en daaronder vaak het kleine kind dat nog iets nodig heeft.
In het werken met delen maak je contact met deze innerlijke stemmen en gevoelslagen. Je leert herkennen wie er ‘aan het stuur zit’, wat dit deel wil beschermen, vermijden of juist bereiken en waar het misschien ooit is ontstaan.
Innerlijk kindwerk brengt je in contact met vroegere ervaringen die nog doorwerken in het nu. Door liefdevol contact te maken met deze jongere delen van jezelf, ontstaat ruimte voor heling, erkenning en integratie.
We werken ervaringsgericht, want je hoeft het niet alleen te snappen met je hoofd, maar je mag het gaan voelen, zien, ontmoeten. Zodat jij als volwassene weer aan het stuur komt, met compassie voor alles wat je bij je draagt.
Beeldende therapie
Binnen beeldende therapie werk je met materialen zoals krijt, verf, klei of natuurproducten. De nadruk ligt niet op het maken van een kunstwerk, op iets moois. Het gaat juist over de ervaring en jezelf tot uitdrukking brengen daar waar worden vaak tekort schieten. Het is meestal lichaamsgericht waarbij juist de innerlijke beweging, ritmes en sensaties leidend zijn. Het gaat over voelen, over de innerlijke wereld naar buiten brengen, wat ook in woorden, beelden, symbolen vormgegeven kan worden.
Beeldende therapie kent vele mogelijkheden. Bij InVerbinding wordt het wanneer passend ingezet als aanvulling of soms als ingang maar veelal niet als hoofdvorm.
Experimenteren met het vormgeven van een veilige plek. Of vanuit een lichamelijke ervaring iets verankeren in beeld; als een tastbare herinnering, als houvast, als triomf. Beelden die op je netvlies zijn gegrafeerd in beeld brengen zodat het ruimte krijgt in jou. Of je verhaal vertellen in beeld zodat het een plek krijgt op de tijdlijn. Mogelijkheden zijn eindeloos… maar altijd is het afgestemd op wat bij jou past. En misschien is dat wel helemaal niets beeldend.
Energetisch werk
Alles bestaat uit energie, ook jij. Emoties, ervaringen en trauma’s laten sporen na ook in je energiesysteem: in je aura, chakra’s en meridianen. Dit staat niet los van je lichaam. Energetisch werk helpt blokkades en energie van anderen te herkennen, weer te doen stromen en loslaten. Met zachte aanraking en afstemming op de subtielere energetische lagen wordt heling op ander niveau uitgenodigd. Door liefdevolle aanwezigheid, luisterende handen en intuïtieve waarneming ontstaat er ruimte voor rust, heling en bewustwording.
In de behandeling werk ik nooit alleen met energiewerk, je ontvangt van mij ook geen healing. Het werken met het energieveld, de chakra’s en meridianen zijn aanvullingen in de behandeling; het zijn fijne subtiele tools die diepgang kunnen geven waar het nodig is.
Veel gestelde vragen
Hoe ziet een sessie eruit?
Elke sessie is afgestemd op jou, dus geen sessie is precies hetzelfde. We beginnen met een kort gesprek: hoe je erbij zit, wat er speelt, wat je nodig hebt. Soms is er iets concreets waarmee je komt, soms ontvouwt het zich gaandeweg. Hierbij heb ik altijd jouw hulpvraag in mijn achterhoofd.
Hoe het eruit ziet verschilt. We werken veelal op de behandeltafel, in de ruimte of op een stoel maar soms ook aan tafel of buiten als dat past bij wat zich ontvouwt. Wat we ook doen; het komt altijd van binnenuit.
We sluiten af met integratie: ruimte om te reflecteren, te verwoorden wat je hebt ervaren of simpelweg te laten bezinken wat er is gebeurd.
Voor wie is deze therapie geschikt?
Lichaamsgerichte traumatherapie is geschikt voor vrouwen die op een diepere laag willen en kunnen werken. Of je nu last hebt van spanningsklachten, trauma gerelateerde klachten, gevoelens van onrust, leegte of disconnectie, vage klachten… je bent welkom. Ook als je geen ‘officieel’ trauma hebt of twijfelt of jouw klacht(en) of vraag trauma gerelateerd is of dat je je afvraagt of het wel ‘erg genoeg’ is of misschien juist bang bent dat het te erg is.
Het kan dat je al eerdere therapie hebt gedaan, maar merkt dat je hoofd het wel snapt, maar je lijf nog niet mee kan; ik weet het wel maar het lukt me niet, ik voel het niet. Of dat je graag dichter bij jezelf wil komen, je lichaam beter wil leren verstaan, of ruimte wil maken voor wat in jou leeft. Misschien ben je toe aan een volgende stap of kan het zijn dat je al van alles hebt geprobeerd maar nog niet verder komt.
Je hoeft niet precies in detail te weten waarom je komt. Het verlangen naar meer verbinding, rust, heling of… is genoeg om mee te beginnen. In een intakegesprek kijken we samen waar de vraag ligt en óf en waarbij ik jou kan ondersteunen.
Is dit ook iets voor mij als ik weinig voel of veel in mijn hoofd zit?
Juist dan. Veel vrouwen herkennen dat: veel denken, analyseren, overleven, maar het contact met het lichaam kwijt zijn. Dat is geen tekort of probleem, maar vaak een beschermingsmechanisme dat ooit heel nodig was.
Lichaamsgerichte therapie helpt je stap voor stap weer te zakken, van je hoofd naar je lijf. Niet door te forceren, maar door zachte afstemming. Voelen leer je niet in één keer. Het is een proces, en ik loop daarin naast je. Ook als het lang leeg of ver weg lijkt, is dat een ingang.
Ik voel heel veel en vind dit eng.
Dat begrijp ik heel goed. Als je veel voelt – misschien wel alles tegelijk – kan dat intens, verwarrend en zelfs beangstigend zijn. Zeker als je het gevoel hebt dat je er alleen in staat en niet goed weet hoe je jezelf daarin kunt dragen, hoe je emoties kunt reguleren. Dit is vaak een belangrijke stap in traumatherapie.
Je hoeft niet alles ineens te voelen, te begrijpen of los te laten. Soms begint het juist met het leren voelen zonder overspoeling. Ik ben er bij om je hierin te begeleiden en je ontwikkeling hierin te ondersteunen. Je hoeft het niet alleen te doen. Ik ben er om samen met jou te voelen wat nu mogelijk is en wat niet. We zoeken samen naar draagbare stukjes zodat je niet verdrinkt in je emoties, maar leert surfen op de golven van deze soms woeste zee.
We werken altijd afgestemd op jouw draagkracht. Dat betekent: we nemen kleine stappen, bouwen veiligheid op en jij houdt de regie waarbij ik je ondersteun.
Ik schaam me voor mijn verhaal en vind het eng om dat te delen.
Dat is volkomen begrijpelijk. Trauma gaat vaak gepaard met schaamte, over wat je hebt meegemaakt, over de soms oncontroleerbare reacties in het nu, over hoe jij je van binnen voelt. Misschien denk je wel dat er iets mis is met je, of dat je vies, kapot of beschadigt bent. Trauma is vaak onbegrijpelijk, zeker als kind betrek je dat op jezelf. Schaamte gaat dan ook vaak niet alleen over het gevoel van schuldig zijn maar ook over fout zijn.
Velen dragen verhalen die nooit gedeeld zijn en dat is niet voor niets. Trauma is de olifant in de ruimte; dat waar iedereen omheen beweegt. Zo is er misschien ook nooit ruimte voor jou en jouw ervaring geweest. Je denkt misschien: “Dit is te veel, te raar, te moeilijk.” Dat begrijp ik want dat is misschien je ervaring tot nu toe.
In mijn praktijk is geen ervaring en verhaal te gek of te groot. Ook hoef je niet alles meteen te vertellen als je dat niet wilt. We gaan stap voor stap; jij bepaalt wat je deelt en wanneer. Er is ruimte voor schaamte, twijfel, wantrouwen en óók dat mag er zijn. We beginnen met de ontmoeting, van mens tot mens. Vertrouwen en verlangen groeit, in jouw tempo.
En weet: delen en werkelijk gehoord en gezien worden in je ervaring geeft zo veel rust en opluchting! De pijn van wat je al die tijd alleen hebt moeten dragen, wat je al die tijd gevoeld hebt over jezelf. Dat mag er zijn, in een warme veilige bedding waar er echt oor is voor jou.
Wat maakt therapie bij jou anders dan bij andere therapeuten?
Allereerst: een klik met de therapeut is vaak belangrijker dan de methode. Het kan dus heel goed dat iemand anders op dit moment beter bij je past. En zelfs als twee therapeuten met exact dezelfde diploma’s werken, brengen ze ieder hun eigen aanwezigheid, kwaliteiten en energie mee. Wat mij als therapeut kenmerkt, is simpel gezegd: wie ik ben. Neem vooral een kijkje op de pagina ‘Rachel’ om een gevoel bij mij te krijgen. Woorden die mij vaak typeren zijn: sensitief, afgestemd, veilig, emotioneel nabij, zacht, belichaamd. Mijn manier van werken is niet alleen professioneel gevormd, maar ook diep geworteld in mijn eigen proces en levenservaring. Ik ken de donkerte en ik weet hoe het is om op zoek te zijn naar verbinding, veiligheid, regie en thuiskomen bij jezelf.
Wat mijn werk ook onderscheidt van veel andere vormen van lichaamsgerichte traumatherapie, is dat ik – wanneer passend – werk met daadwerkelijke aanraking van het lichaam. Aanraking is bij mij geen bijzaak, maar een wezenlijk onderdeel van het proces, mits jij daar open voor staat. Het is een manier van luisteren met de handen, van afgestemd aanwezig zijn bij wat het lichaam vertelt. Ons lichaam reageert diepgaand op aanraking – het is een van de meest fundamentele vormen van contact. Aanraking kan direct communiceren met het zenuwstelsel, voorbij woorden en gedachten. Daardoor opent het mogelijkheden die met alleen praten of oefenen vaak niet bereikbaar zijn. Juist in die subtiele aanraking ontstaat regulatie, ontspanning en heling op een heel basaal niveau.
Voor veel vrouwen is dat een verademing: je hoeft niet iets te dóen, geen trucje te leren, je mag gewoon zijn. Geen oefeningen, geen ‘prestaties’, maar een veilige bedding waarin jij welkom bent zoals je bent. En dat is de basis van mijn werk. In die bedding voelen mensen zich vaak écht welkom, veilig, gezien, gehoord en gedragen. Dáár begint heling. Van daaruit ontstaan beweging, ontspanning, richting – op een manier die niet vanuit het hoofd komt, maar van binnenuit.